DE EERSTE BERICHTEN STAAN ONDERAAN. LEES DUS VAN ONDER NAAR BOVEN.
 
|
Dinsdag 22 april Het uitchecken verliep best soepel, ondanks de communicatiestoornis en we konden onze koffers hier vandaag laten staan. Het ontbijt werd wat veraangenaamd door de chocolade paaseieren op de tafel. Helaas konden we er niet meer te pakken krijgen. Om 9. 15 uur: pick-up door ‘Martin’ voor ons hotel. We zijn nu 5x opgehaald en hebben nu 5 verschillende routes naar het centrum gezien. We hebben de excursie naar Karlstejn-kasteel geboekt. We hadden vandaag weer Helena, dezelfde gids als naar Terezin, dus weer in 3 talen een geratel (Engels, Duits en Russisch vandaag). In Karlstejn ‘heel romantisch’ met 11 man in een paardenkoets de berg opgereden naar het kasteel. Daar kregen we een rondleiding. Nou moet je vooral niet tegen Erik zeggen dat je ergens geen foto’s mag maken, dan gaat hij het vooral doen. Maar omdat telkens hoesten zo opvalt, hebben we vandaag maar met de kleine camera foto’s gemaakt: dit toestel maakt geen geluid. En ze zijn nog best mooi gelukt deze foto’s. Het kasteel was best mooi, echt een kasteel zoals je je een kasteel voorstelt. Terug de berg af gelopen, wat echt een eitje was. Uiteraard nog maar een biertje op omdat het hier echt nog steeds niets kost. We zochten een lokale barbecue, voor de heerlijke worsten die je in Praag overal tegenkomt, maar helaas niet gevonden. Wel nog lokale honingwijn geproefd: niet echt lekker, maar we snappen dat je hier warme ledematen van krijgt in de winter. Om 15.00 uur waren we weer in het centrum van Praag. Hier ter afsluiting een heerlijke worst bij een kraampje op. Dezelfde als op dag 1, als symbolische afsluiter en dit was ook echt de lekkerste worst welke we geproefd hier hebben. Verder hebben we nog tot 18.00 uur voordat we naar het vliegveld wilden vertrekken en we hebben onbeperkte metrokaartjes, dus we gaan met de tram echt nog wat laatste kerken en monumenten zoeken. Het nationaal bevrijdingsmonument hadden we achteraf al 4x bovenop die berg zien staan en die bijzondere kerk met de 2 torens, hadden we achteraf op dag 1 ook al bezocht. Het overdekte winkelcentrum palladium is ook niet heel boeiend. Terug naar ons hotel, waar we in de supermarkt ons avondeten voor op het vliegveld gingen kopen. Toen we de supermarkt ingingen zag de lucht er wel dreigend uit, maar toen we buiten kwamen zeg: wat een regen, onweer, hagel!!! Donder en bliksem kwamen een paar keer tegelijk, het goot!!! Binnen paar minuten zag alles wit van een dik pak hagel, de straat was veranderd in een riviertje! Toch maar even geschuild, maar omdat we een vliegtuig moesten halen en we niet precies wisten hoelang we over de metro en bus zouden toen, hebben we deze bui toch maar getrotseerd: nou binnen 1 minuut waren we zeik- en zeiknat, terwijl het echt maar 500 meter lopen naar ons hotel was vanaf de supermarkt. Koffers opgehaald en op de tram richting bus, richting vliegveld gegaan en per toeval verliep dat als een trein, zodat we ineens binnen een half uur op het vliegveld waren. Ingecheckt en bij de gate gewacht. Hier stond ook een piano die iedereen kon gebruiken, en 1 passagier kon hier erg mooi op spelen, zodat het wachten wat werd veraangenaamd. 5 kwartier vliegen en we waren weer in Rotterdam. Even zoeken naar de juiste taxi en om 23.45 uur lagen we dan weer in ons eigen vertrouwde bedje. |
 |
 |
 |
 |
 |
Maandag 21 april We beginnen te wennen aan het ontbijt en hebben inmiddels door dat de pate best lekker is. Alleen worden er telkens maar 4 plakjes neergelegd, waarna wij onze kokkin weer duidelijk proberen te maken dat we wat meer plakjes willen. We werden vandaag wederom om 8. 50 uur opgepikt door ‘Martin’. Vandaag staat een uitstapje naar Kutna Hora op het programma. Wederom een uurtje rijden vanaf Praag. We zitten nu maar met enkel 2 Isrealiers, 1 Japanner en 1 continu-telefonerende-Koreaanse in het busje. De lokale gids legt ons in het Engels weer van alles uit. Kutna Hora is een oude zilverstad en het centrum staat sinds 1995 op de Unesco werelderfgoedlijst. Eerste stop: Het Ossuarium van Sedlec. Dit ossuarium bevat de skeletten van 40.000 tot 70.000 personen die de ornamenten van de kapel vormen. Een super apart gezicht: al die botten die als versiering zijn gebruikt. Verder met het busje naar het centrum van Kutna Hora zelf. Zo hebben we eerst de St. Barbarakathedraal bezocht, daarna het Jezuitenklooster en de St. Jacobskerk. De noordtoren van de laatste kerk is met zijn 83 meter de hoogste kerktoren van de Bohemen. Deze toren is een beetje scheefgezakt door een ingestorte mijn eronder. In het Italiaanse Hof, kregen we een rondleiding van een lokale gids over der geschiedenis van dit hof en over hoe het proces van het maken van zilveren munten nu in zijn gang ging. Dit meisje, was of pas sinds gister deze tour gaan doen, of voor wat voor reden dan ook erg zenuwachtig, want ze onderbrak zichzelf zo’n beetje bij iedere zin, zocht naar de Engelse woorden, of maakte haar zin niet af. Maar ach, we snapten het plaatje wel. Op een pleintje hebben wij met zijn tweeën nog soort van gepicknickt: broodjes en drinken uit een lokaal supermarktje en zo op een bankje geluncht. Terug in het busje vielen we zo in slaap op de achterbank. In Praag zijn we nog even snel naar het Strahovklooster gegaan, om daarna met de tram richting ons hotel te gaan. We hadden al een grote supermarkt in de buurt van ons hotel gespot, dus daar nog even rondgekeken en we hadden een grote pizzatent gezien. Dus hier een grote en erg lekkere pizza op en een biertje uiteraard. We besloten daarna een beetje in de buurt rond te wandelen. Nog een kerkje bezocht, maar we belandden uiteindelijk in een echt lokale pub, zag er blauw van de rook, enkel Tsjechen, maar het bier was hier nog goedkoper: 80 cent voor een halve liter! Het Tsjechische journaal nog even gezien, we snapten er niets van en maakten er ons eigen verhaal maar van. Stinkend naar de rook een volgende bar ingegaan, hier lekker gezeten tussen de lokalen. Het rook hier in ieder geval een stuk aangenamer en Jantine weet nu alles van Erik’s laatste project van zijn werk. In het hotel lekker gaan slapen. |
 
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 
|
Zondag 20 april Om 8.50 uur werden we, na ons wederom heerlijke ontbijt, voor ons hotel opgepikt door de Martin tour-operator: we hadden voor vandaag een excursie naar voormalig concentratiekamp Terezin, oftewel Theresienstadt geboekt. Uurtje rijden, met 25 anderen in een busje en een gids vooral die maar bleef kletsen afwisselend in Engels, Duits en Italiaans. We dwaalden af en toe af. Aangekomen begon het meteen goed: eerste stop: het crematorium: waar non stop 4 ovens continu aan stonden en de toestroom toch niet aankon! Dus was er ernaast een opslag voor de doden gemaakt, naast een kamer waar bv de gouden tanden nog even getrokken konden worden. We werden er meteen stil van. Door naar het kleine fort zelf: dit was geen vernietigingskamp zoals Auschwitz, maar een gevangeniskamp van de Gestapo. Omdat de omstandigheden hier zo verschrikkelijk waren, stierf hier toch een groot deel van de Joden of werden ze verder voor transport doorgestuurd naar Auschwitz. Hier zaten vooral politieke gevangen en die werden allemaal flink gemarteld. Zo was er een klein hok, maar 65 man staand ingepropt konden worden, zonder eten en drinken en zonder frisse lucht, zodat er gewoon mensen van verstikking omkwamen. Slapen deden ze staand, omdat ze zo opgepropt waren! Zo indrukwekkend om dit allemaal ze zien en te horen! De gevangen hadden geen eten of drinken: zo werd bijvoorbeeld het drinkreservoir gebruikt, voor de kinderen van de bewakers om in te zwemmen! Verder was er een executieplaats, waar slechts enkele dagen voor de bevrijding nog vele Joden zijn doorgeschoten en een publiekelijke galg, zodat hier lering uit getrokken kon worden. Verder met de bus naar het grote fort: dit werd in de tweede wereldoorlog gebruikt als Getto. Even wat indrukwekkende getallen: Van november 1941 tot april 1945 werden ca. 144.000 Joden gedeporteerd naar Theresienstadt, 33.000 van hen stierven in de stad zelf aan ontbering, ziekte, marteling of door executie. 88.000 Joden werden vanuit Theresienstadt gedeporteerd naar vernietigingskampen (vooral Auschwitz en Treblinka). Bij de bevrijding waren nog 19.000 gevangenen in leven. Van de gedeporteerde Joden die in de vernietigingskampen terechtkwamen overleefden slechts 3000. Van de 10.500 kinderen in het getto zouden er een schamele 142 de oorlog overleven. Een groot deel van de gevangenen werd geëxecuteerd net voordat de geallieerden Theresienstadt bevrijdden, en in massagraven gedumpt. Deze werden na de oorlog herbegraven naast de vesting. Ook bijna 5000 joden uit Nederland, werden hier vanuit Westerbork naartoe gestuurd. We worden er stil van, wat een indruk maakt dit op ons. Dit alles is te zien en te lezen in het museum. We gaan na het middaguur terug naar Praag. Op het centrale oude plein, eerst een heerlijke worst en een biertje op in het zonnetje. Het is erg gezellig druk met al die kraampjes. We lopen wat straatjes af en kopen nog een leuke ketting voor Jantine. Met de tram naar de televisietoren, voor het uitzicht de andere kant op. Was ook weer mooi om zo Praag te zien. Terug uitgestapt bij het Nationaal Museum, een mooi oud gebouw, voor een langgerekt plein, met aan beide zijden veel winkels en middenop weer leuke kraampjes. In de zon op een terras nog maar een goedkoop biertje op en mensen zitten kijken. Op de markt daarna nog even twee leuke posters voor de praktijk op de kop getikt. Helaas moeten we wel meteen bijpinnen: Praag is niet echt goedkoop. We hadden deze middag al een TGI-Fridays restaurant gezien en we weten van onze bezoekjes aan TGIF in Southampton en in Tokyo, dat je hier prima kunt eten. Was wel Amerikaans en lekker prijzig, maar weer o zo lekker. Terug naar ons hotel, waar we aan de overkant van de straat nog een barretje hebben opgezocht om hier nog maar een laatste drankje van de dag te doen. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zaterdag 19 april
Volgens het weerbericht zou het vandaag bewolkt en 12 graden worden, maar toen we wakker werden scheen de zon al. Dus we besloten vandaag meteen naar een uitzichtpunt te gaan, zodat we mooie foto’s konden maken met dit mooie weer. Eerst door het ontbijt heen geworsteld: niet te nassen en wanneer iets op was, probeerden wij aan de Tsjechische kokkin uit te leggen wat er dan op was. Zij sprak echt niets anders dan Tsjechisch, dus werd beetje handen en voeten werk. Maar het ontbijt bleef karig en oud.
Uiteindelijk was het echt de hele dag super zonnig, met strakblauwe luchten en zeker 22 graden, dus die winterjas werd al snel in de rugzak gepropt en lopen maar. Eerst lopende naar de beroemde Karelsbrug met daarvoor een mooie oude stadstoren, welke nog overgebleven was van de oude stadsmuur. Ook mooie foto’s gemaakt van de overzijde van de rivier: met het Praagse kasteel en de St. Vituskathedraal. Over de brug gelopen en verder wat kerken bezocht. Stukje verder gelopen om met een oude “cable-car’ naar boven op de berg te gaan waar de Petrin-toren staat: een soort replica van de Eifeltoren. We hadden even geen zin om naar boven te lopen, dus voor een paar eurootjes waren we met de lift er zo. Mooie foto’s van 360 graden rondom gemaakt. Al ging die toren bovenin echt wel aardig heen en weer. Jantine werd en bang van, maar volgens Erik was het alleen maar goed dat hij zo bewoog, anders zou het staal breken…. Anyway: terug naar beneden, waar we eerst maar even terug naar het oude centrum gingen. Hier dezelfde mooie oude gebouwen als gisteren nog maar een keer op de foto gezet, want met zon en een strakblauwe lucht ziet dit er toch veel mooier uit dan met de regen en grauwe lucht van gister. Met dit tempo hebben we wel Praag zo gezien en we hebben nog 3,5 dag, dus wat mooie excursies extra geboekt, met name buiten Praag.
Terug met de tram naar de andere kant van de rivier, naar het Praagse kasteel: in het Guinness Book of Records genoemd, omdat het de grootste burcht ter wereld zou zijn. Nou het was er in ieder geval toeristisch. Eerst de beroemde St. Vitus kathedraal bezocht, daarna de burcht zelf. Overal waar je geen foto’s mocht maken hebben wij wat af gehoest, zodat niemand het klikken van onze camera zou horen! Vooral veel harnassen, wapens en een martelkamer gezien. Na nog een kathedraal in de burcht en de ‘Golden Lane’, weer met de metro naar het centrum gegaan. Daar in een heerlijk ‘Gurman restaurant’ een schnitzel op (ze hadden waarschijnlijk ‘German’ bedoeld). Mag de pret niet drukken: voor nog geen euro, kan je hier halve liters bier krijgen. Tsjechië schijnt bierland nummer 1 te zijn: gemiddeld wordt per inwoner 170 liter bier per jaar gedronken en dit is inclusief baby’s en bejaarden. Ach met dit soort prijzen, snappen we ook wel een beetje waarom. We besloten hier te blijven hangen, tot het donker was, zodat we ook wat mooie avondfoto’s konden maken van alle verlichtte gebouwen. Terug met de tram richting ons hotel. We beginnen aardig de weg te kennen in Praag.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |